قرنهاست که شلاقمان زدند ، گولمان زدند و عده دادند ، راممان کردند ! مهارمان کردند ! ترساندنمان تا سکوت کنيم و شکستند هر آنکه سکوت را شکست . پس قرنهاست که بر ما مسلط شده اند ، همانان که از ما بودن ما ميترسند ! شکنجه دادند ، سوزاندند ، افطرا بستند و کشتند ! همه جاي ما را آنطور که ميخواستند بار آوردند مگر قلبمان را ! قلبهايمان هنوز هم ميتپند .
هنوز هم مثل قرنها پيش عاشق ميشويم و هنوز هم آن ترس پاک را داريم همان که باعث ميشود نتوانيم بگويم : « دوســــــتـــت دارم »